1,5% van ALLE aandelen zorgt voor ALLE winst

Dit artikel van Pierre Huylenbroeck verscheen op 30 januari in De Standaard

The winner takes it all. Mijn excuses als u geen ABBA-fan bent en u nu de rest van uw weekend met deze oorwurm zit. Mijn dubbele excuses: die tekst van ABBA klopt niet. Dat gaat over een echtscheiding. Daar zijn vooral verliezers in het spel.

Mocht ABBA het over beleggen hebben, zou de bewering al evenmin kloppen. De beurs is geen ‘winner takes all’-situatie. Niet zoals: een handvol multimiljardairs bezit evenveel als de armste helft ter wereld van bijna 4 miljard mensen. Of: in elke sport wordt slechts één man en vrouw wereldkampioen, alle anderen verloren minstens één keer en dus ook de titel.

Al die winnaars zijn veelvraten, en ze zijn met weinig.

Niet zo op de beurs. Dat is geen plek waar de groten groter worden door de kleintjes te vermorzelen. Het is zelfs geen nulsomspel, waarbij de winst van de ene ten koste gaat van de andere. Het is ook geen casino, dat overigens evenmin een nulsomspel is: het huis harkt een mooi deel van de winsten voor zichzelf binnen, waardoor daar meer verliezers dan winnaars aan tafel zitten.

Op de beurs zijn in theorie meer winnaars dan verliezers, gewoon omdat iedereen er tegelijk kan winnen. De waarde van aandelen dikt over de jaren aan, met miljarden euro’s tegelijk. De taart wordt groter, iedereen kan een extra stukje nemen.

Neem Wall Street, de grootste beurs ter wereld.

Volgens een onderzoek van de Amerikaanse professor Hendrik Bessembinder werd daar sinds 1926 54.000 miljard dollar aan welvaart gecreëerd. We vroegen Bessembinder of hij ook onze beurs had onderzocht. Ja hoor: van januari 1990 tot juni 2020 werd de Brusselse beurswaarde met 360 miljard dollar opgekrikt, berekende het team van de prof aan de Universiteit van Arizona. Dat is ruim 300 miljard euro. Een grote taart. Op de beurs kan iedereen winnen.

Maar hoe zit dat met die rare titel boven dit stuk?

Bessembinder heeft verder uitgeplozen hoeveel bedrijven verantwoordelijk zijn voor die waardetoename. Voor een nog te verschijnen paper berekende zijn team van de 64.044 wereldwijd beursgenoteerde aandelen de waardecreatie van 1990 tot 2020. Samen zorgden die tienduizenden bedrijven voor 56.200 miljard dollar aan verse waarde, zo bleek.

Maar dat wil niet zeggen dat ze allemaal evenveel waarde hebben aangeleverd. Allerminst zelfs.

Slechts 39% van alle ondernemingen konden waarde creëren. Die bijna 25.000 gelukkigen zorgden voor in totaal 79.700 miljard dollar aan welvaartstoename. Dat betekent dus ook dat 61% van alle bedrijven op het eind van hun beurscarrière (of in juni 2020) samen 23.600 miljard dollar minder waard waren dan toen ze naar de beurs kwamen.

Velen verloren alles. Volgens Bessembinder verlaat circa 12% waardeloos de beurs.

De sleutel van succesvol beleggen is dan ook: blijf niet met de losers zitten, want er zitten daar meer losers dan je denkt. Bij Mister Market Magazine hebben we daar een even meedogenloze als onverbiddelijke regel voor, die onder geen beding mag worden overtreden: zodra een ondergrens wordt overschreden, verkoop zonder pardon het ganse pakket. Een van die ondergrenzen ligt 30% onder de aankoopprijs.

Het is geen pretje om aandelen zo goedkoop te verkopen. Maar het moet. Ook wij bezaten Fortis, Dexia, Thrombogenics, Lernout & Hauspie en Nyrstar. We hebben aan al die beursmislukkelingen tenminste nog een deftige duit overgehouden (in realiteit wonnen we aan Lernout en Thrombo, omdat we eerder enkele pakketten met forse winsten verkochten).

U had nog een verklaring voor die zonderlinge titel te goed. Ziehier. De 947 toppers van de lijst van 64.044 bedrijven zijn samen verantwoordelijk voor de volle pot van 56.200 miljard dollar aan waardecreatie. Dat is amper 1,5% van het totaal. Laat die spectaculaire statistiek toch even doordringen. Want inderdaad: dat betekent dat 98,5% van de wereldwijd noterende aandelen in de voorbije dertig jaar gemiddeld nul waarde creëerde. Zelfs de tien toppers (0,015% van het totaal) zijn reeds goed voor 15% van alle waardecreatie (zie tabel hieronder).

En zo zitten we dan toch met een ‘winner takes all’-situatie op de beurs. Als we niemand van de top-1,5% hebben, riskeren we niets te hebben. En omdat we die weinige superwinnaars niet op voorhand kennen, besluit Bessembinder: koop àlle aandelen. De ganse wereld. Dan zitten ze er zeker bij. En dat kan via slechts enkele beurstrackers, bij Mister Market Magazine doen we dat al een tijdje.

Toch zijn we het niet eens met Bessembinders conclusie. Met actief beleggen kun je wel degelijk een smakelijk deel van die enorme waardecreatie binnenhalen, ook al is een feilloze aandelenselectie onmogelijk.

De truc is simpel: houd de winnaars lang bij, en dump de verliezers tijdig. Concreet: maak een rekenblad, bepaal bovengrenzen om nu en dan een deel van de forse winsten te verzilveren, en bepaal vooral ook ondergrenzen om de achterblijvers te dumpen. Succes, over de lange termijn, verzekerd. Money money money!