Bent u een spaarder, een belegger of een speculant?

Wat bent u eigenlijk? Bent u een spaarder, een belegger of een speculant? Denk goed na, want afhankelijk van uw antwoord kan de overheid ofwel in u een kaal te plukken kip zien, ofwel een tandeloze baby die tot in de eeuwigheid gepamperd dient te worden.

Ik ben een belegger. Dat is voor mij zo klaar als een klontje, maar niet voor iedereen. Niet voor de overheid: die duwt mij in de hoek van de speculanten, de kippen dus. Ze doet dat met alle kleine beleggers, al jaren. Behalve met Arco-beleggers. Dat zijn spaarders, oordeelt de overheid.

Als ik zo blijf verder redeneren is elke belegger ofwel een speculant ofwel een spaarder. En is dus niemand nog een belegger. En dan hoeft Mister Market Magazine, die zich nadrukkelijk tot beleggers en spaarders richt en nadrukkelijk niet tot speculanten, niet meer. Tot wie zouden we ons nog moeten richten? Spoken?

Laten we er dus snel de objectieve definities bijhalen. Het klassieke onderscheid tussen beleggen en speculeren haal ik met plezier uit de Bijbel: ‘Een belegging is een op diepgaande analyse gebaseerde operatie die streeft naar het terugverdienen van het ingelegde kapitaal plus een bevredigend rendement. Elke beursoperatie die niet aan die criteria voldoet, heet speculatie.’
Amen. Deze Bijbel, dat weet u allicht, is natuurlijk ‘The Intelligent Investor’, geschreven door beurspaus Benjamin Graham (foto) in 1949.

Maar hoe zit het dan met de spaarder? De klassieke definitie luidt: ‘Iemand die geld opzij zet voor uitgestelde consumptie.’ Dat is een nogal droge definitie, maar in elk geval ondubbelzinnig: ofwel consumeer je vandaag, ofwel leg je vandaag geld opzij om morgen te consumeren. In dat laatste geval spaar je.

Hoe u dan spaart, wordt niet gespecifieerd. U kunt uw geld op de bank plaatsen of in een kous of onder de matras of in een diepe put achterin de tuin. Tegenwoordig komt dat op hetzelfde neer: u zult als spaarder van vandaag morgen niet meer geld hebben om mee te consumeren. Hopelijk stijgt de inflatie intussen niet, anders wordt u als spaarder armer.

U kunt als spaarder natuurlijk ook uw spaargeld in exotische derivaten, vreemd klinkende ETF’s, turbo’s, CDF’s of andere gevaarlijke producten steken. Dat is ook ‘opzijzetten’, in zekere zin. Volgens de definitie van sparen kan dat perfect. Maar wie is in dat geval de speculant, de belegger of de spaarder?

Laat ik het nog wat complexer maken. Zijn Arco-beleggers spaarders? Het Europees Hof oordeelde vandaag van niet. De 800.000 Arco-coöperanten hebben dan ook geen recht op de depositowaarborg voor spaarders. Het is nu aan de regering, in casu minister Kris Peeters die in die 800.000 Arco-gedupeerden vooral 800.000 kiezers ziet, om via juridische hocuspocus toch nog een vergoeding voor de Arco-kiezer uit de hoed te toveren.

Laten we even helpen door te stellen: Arco was wel degelijk een spaarder! Want zeg nu zelf.
– Een belegger diversifieert, Arco diversifieerde allerminst. Zowat alles werd in één aandeel gepompt: Dexia.
– De belegger houdt zijn portefeuille in de gaten en berekent periodiek de marktwaarde ervan. Arco allerminst. Die waardeerde Dexia jarenlang tegen 9,9€ per aandeel, ook al wist het kleinste kind dat Dexia al een hele poos veel minder waard was.
– De doorsnee belegger koopt op de beurs. Arco allerminst. Die werkte jarenlang met putopties, termijncontracten die de belofte inhielden Dexia-aandelen aan een vooraf bepaalde prijs (veel te duur!)te kopen.
– Een belegger loopt risico’s, weet dat en is bereid ze te dragen. Arco allerminst. Die liep veel meer risico’s en vond het logisch dat de belastingbetaler de gebeurlijke verliezen zou bijpassen. De regering vond dat ook. Nog steeds.

Dus: Arco is géén belegger en naar verluidt allerminst een speculant. Blijft over: spaarder. De 800.000 nietsvermoedende misleide Arco-beleggers zijn dus ook spaarders. Ook al beweerde toenmalig directievoorzitster Francine Swiggers het tegendeel; door te stellen: ‘Gelukkig bestaan er nog stabiele financiële producten voor de investeerder die op zoek is naar een belegging die niet onderhevig is aan de schommelingen van de beurs, de Arcopar D aandelen’. Ze deed die uitspraak in het ledenblad in september 2008, vier dagen na de val van Lehman Brothers. Maar dit terzijde.

Nu Arco hier met een overschot aan argumenten als spaarder werd gekwalificeerd, kunnen Peeters & co met de volgende definities de kiezer tegemoet. Een spaarder zoals Arco hoeft geen verliezen te dragen en kan dus rustig roekeloos speculeren. Een belegger draagt zijn verliezen, draagt als belastingbetaler ook de verliezen van spaarder Arco, en wordt daarbovenop liefst gedemoniseerd en zo zwaar mogelijk belast.

Goed dat Ben Graham dat niet meer hoeft mee te maken.

Posted on 21 december 2016 at 12:43

Tags:

1 reactie

Comments (1)

  1. luc verhulst

    21 december 2016 at 15:38

    Is een aandeelhouder van de Nationale Bank een spaarder, een belegger of een speculant ?
    Volgens voormalig gouverneur Quaden moest het NBB-aandeel als een geindexeerde obligatie gezien worden….dan eerder spaarder ?
    Volgens toenmalig vice-gouverneur Coene noteerde het aandeel NBB de facto niet op de beurs en waren de ‘aandeelhouders’ NBB pure speculanten ! Duidelijk, zonder discussie.
    Heel opmerkelijke uitspraken van mogen-wij-veronderstellen vooraanstaande, intelligente mensen…
    Nochtans als ik op Euronext Brussel kijk staat wel degelijk een aandeel Nationale Bank van Belgie op de koerstabellen. Met een dagelijks gevormde koers, aantal verhandelde aandelen, hoogste & laagste koers; en kan men een grafiek opvragen van de koersfluctaties over….x aantal jaren. Idem als elk ander aandeel zoals AB-Inbev, KBC,Proximus ea.
    Als er winsten worden geboekt en verdeeld worden dan wordt er plots een onderscheid gemaakt tussen de prive-aandeelhouders en de meerderheidsaandeelhouder, zijnde de staat. De minderheidsheidsaandeelhouders hebben daar geen recht op gezien het bijzonder statuut van de onderneming, die werkt voor het algemeen belang (dixit van zowel Quaden, Coene en huidig gouverneur Smets)…Logisch dus volgens deze mensen.
    Verliezen daarentegen worden daarentegen door elke aandeelhouder gedragen. Ah ja, ook logisch beweert men bij de NBB (en Belgische rechtbanken) : dit is eigen aan risico-kapitaal en investeren in een aandeel….
    Wanneer gaat Kris Peeters & Beke eens ‘rechtvaardig’ worden ivm dit aandeel ? Ik zie weinig verschil met de andere beursgenoteerde ondernemingen, waar elke aandeelhouder wel gelijk wordt behandeld, zelfs bij Proximus en Bpost, nog 2 genoteerde bedrijven waar de staat zowat 50% in handen van heeft. Jammer dat de prive-aandeelhouders niet met 800.000 zijn.
    En jammer dat de pers deze discrepantie zo weinig in beeld (en woord) brengt.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.