De beschamende waarheid over de ‘speculatie’-taksen

zijn onze topministers echt trots op hun grote taxshift, een operatie waarbij voor 7,2 miljard euro aan belastingen op arbeid wordt verschoven naar belastingen op consumptie, milieu en vermogens?

Bijlange niet allemaal, daar ben ik zeker van. En zij die wel trots zijn, hebben een en ander niet begrepen.

Het resultaat van de ‘grote taxshift’ is een flauw compromis en dus een gemiste kans. We hebben nu eindelijk een regering van slechts vier partijen, alle vier centrumrechts bovendien, zonder de PS en met een N-VA die zijn kiezer een grote stap richting een billijker belastingregime had beloofd. Ze komen helaas niet verder dan een muizenstapje in de goede richting, uit schrik voor de vakbonden, voor links en voor de gemiddeld slecht voorgelichte kiezer.

Het toppunt van lafheid van onze excellenties is evenwel de beschamende manier waarop ze kleine ondernemers en kleine beleggers hebben aangepakt, om toch maar de grote ondernemers en grote beleggers uit de wind te houden. De belangen van kleine zelfstandigen worden amper verdedigd. De Vlaamse Federatie van Beleggers (VFB) deed wel degelijk wat ze kon, maar weegt helaas te licht. Onze volksvertegenwoordigers van links en van rechts hebben besloten dat beleggers hun electoraal geen pijn kunnen doen en dus best keer op keer kop van jut mogen zijn.

‘Welaan dan, laten we die zwakke groepen aanpakken.’

Vanaf 2016 wordt een ‘speculatietaks’ van 27% geheven op de meerwaarden van aandelen die binnen de zes maanden na aankoop worden verkocht. In 2017 wordt de roerende voorheffing op dividendopbrengsten nog maar eens verhoogd, van 25% naar 27%.

‘En laten we het verkopen alsof we hiermee de rijken laten betalen.’

Zo cynisch zijn ze wel. In realiteit zullen de rijken niet betalen. Net zij blijven buiten schot.

1. Speculatietaks

Laten we het eerst over de speculatietaks hebben – merk trouwens die bewust gekozen beladen term ‘speculatie’-taks. En de bijhorende campagne: iemand belasten die al na zes maanden zijn aandelen verkoopt, wie kan daar nu tegen zijn?

U denkt allicht: wij niet.

Wij van Mister Market Magazine zijn speculanten noch traders. We kopen met de bedoeling de aandelen jarenlang bij te houden.
Wat kan ons die speculatietaks dan schelen? Wij betalen die immers toch niet.

Dat is helaas een misvatting. We betalen die namelijk wel. Dubbel en dik. Speculanten en kortetermijnbeleggers zijn broodnodig. Op een markt moeten voortdurend voldoende kopers en verkopers rondlopen. Pas dan is de prijs gunstig voor iedereen.

Wie is het slachtoffer van die speculatietaks?

Niét de traders en speculanten, die gaan elders aan de slag. Wél de kleine spaarder die beseft dat hij niet kan sparen via spaarrekeningen en aandelen wil. Ook onze KMO’s zijn het slachtoffer. Bedrijven die een beursgang overwegen, beseffen dat het succes afhangt van de bereidheid van beleggers om een risico te nemen. Zij kunnen geen track record, een bewezen staat van dienst, voorleggen. Beleggers aanvaarden dat risico, maar blijven uiteraard alert. Als ras zou blijken dat die nieuweling toch niet voldoet, verkopen ze de aandelen. Behalve natuurlijk als ze daarvoor beboet zouden worden. Dan hoeven ze die jonge KMO’s niet meer. Dan worden de groeikansen van beloftevolle bedrijven gefnuikt.

De maatschappij is het slachtoffer, als haar bedrijven zich moeilijker via de beurs kunnen financieren en haar burgers van de beurs worden verjaagd.

Trouwens, hoe gaat de fiscus die taks innen?

Stel dat u een voorzichtig belegger bent die gradueel een positie in pakweg Sofina opgebouwd hebt. Stel voorts dat u, voorzichtigheidshalve, een deel van uw winst wil veiligstellen. Wie kan nog weten welke aandelen u minder dan zes maanden hebt gekocht? Aandelen zijn niet op naam, eigenaars worden niet geregistreerd. We zijn benieuwd welke bureaucratische pletwals onze regering hiervoor zal ontwikkelen, en hoe duur alleen al die administratieve soep ons zal kosten.

Merk trouwens dat u in dit voorbeeld een voorzichtig belegger bent: niet alles tegelijk kopen, tijdig een deel verkopen. Nochtans wordt net u geviseerd. De behoedzame kleine belegger is in de ogen van onze leiders de superrijke speculant. Begrijpt u dat?

Wegens die collectief danig foute perceptie zijn alle politieke partijen pro speculatietaks. Dat is onwetendheid. Of cynisme: ‘de rijken pakken’ levert stemmen op. Maar ook de rijken zijn pro. Luc Bertrand, de baas van Ackermans, Herman Daems, de voorzitter van BNP Paribas Fortis, Ignace Van Doorselaere, CEO van lingeriegroep Van de Velde, het zijn slechts drie van de vele vermogende voorstanders.

Hoe verklaren we dat? Simpel: die taks deert hen niet. Ackermans en Van de Velde hebben geen bruisende beurs nodig, die hebben lang geleden al het langetermijnvertrouwen veroverd. Bankiers verdienen meer op fondsen (volgepropt met buitenlandse aandelen) dan op beleggingen in individuele aandelen.

Bovenal wil deze rijke elite elke vorm van alternatieve vermogensbelasting vermijden. Dan liever die speculatietaks als bliksemafleider. Laat de kleine garnaal maar betalen. Proficiat, ze hebben hun slag thuisgehaald.

Hoeveel gaat die opbrengen?

28 miljoen euro, schat de regering. Op een operatie van 7,2 miljard euro brengt de speculatietaks dus 0,4% aan. Te verwaarlozen.

Indien die 28 miljoen wordt gehaald, tenminste. De beurshandel zelf wordt immers getroffen. Weinigen zullen binnen de zes maanden nog verkopen om voorzichtigheidshalve hun winsten veilig te stellen. Minwaarden zouden trouwens worden verrekend. Wij begrijpen niet welke monsterachtige Big Brother op welke wijze al die meer- en minwaarden zal berekenen, maar wij begrijpen wel dat de meest gesofistikeerde beleggers met dank aan gewiekste boekhouders die minwaarden zo zullen regelen dat niet zij de speculatietaks zullen betalen. Hoe ingewikkelder het fiscaal systeem, hoe beter het is voor de rijken. Heeft onze regering dat echt niet door? Ach, jawel hoor.

Die taks zal nooit die luttele 28 miljoen euro opbrengen. Die zal onze maatschappij integendeel ettelijke miljarden kosten.

2. Roerende voorheffing op dividenden

En het wordt nog schandelijker. De verstikkend hoge beurstaks van 0,27% wordt behouden. De roerende voorheffing op dividenden, die amper drie jaar geleden nog 15% bedroeg, wordt in 2017 opgetrokken van 25% naar 27%. Tegelijk raakt de regering niet aan het gigantisch fiscaal voordeel van de opbrengstloze spaarboekjes. Tegelijk wordt zelfstandig ondernemerschap op geen enkele manier aangemoedigd.

Iedereen met een minimum aan economisch inzicht weet dat een dergelijke verregaande aanval tegen iedereen die op eigen kracht zijn eigen centen wil verdienen of beleggen nefast is voor onze toekomstige welvaart. We hebben risiconemers nodig om onze pensioenen en sociale zekerheid enigszins betaalbaar te houden. Beseffen ze dat bij Open VLD niet? Of bij de MR van Charles Michel? Hallucinant is dat. Kris Peeters (CD&V) beseft dat ongetwijfeld wel, maar hij is de supercynicus die wel degelijk onze welvaart wil ruilen voor persoonlijke schadelijke electorale scalpen.

En de N-VA, de partij waar de hardwerkende Vlaming zo hard op hoopte om het na al die PS-jaren eindelijk eens voor hem op te nemen? Tja, dat is een ruw ontwaken. Deze ‘N-VA’-regering die het nemen van risico’s meer dan ooit beboet, is geen haar beter dan de PS-regering-Di-Rupo.

Voorlopig althans. Ik kan me niet inbeelden dat Johan Van Overtveldt (foto), iemand met meer dan een minimum aan economisch inzicht, het groot uithangbord wil worden van de met geleend geld morsende welvaartsstaat die elk initiatief in de kiem smoort. Onze minister van Financiën, die enkele maanden geleden nog plechtig verkondigde dat ‘de kleine belegger niet getroffen mag worden’, kan het tij alsnog keren.

Zie ook onze blogposts: ‘Wie is hier de speculant?’ van 15 juni en ‘Particuliere belegger bedreigd’ van 23 januari. En onze magazines.

Posted on 27 juli 2015 at 12:51

Tags: , ,

3 reacties

Comments (3)

  1. Marc Tack

    27 juli 2015 at 19:22

    Jullie schrijven mbt speculatietaks :We zijn benieuwd welke bureaucratische pletwals onze regering hiervoor zal ontwikkelen, en hoe duur alleen al die administratieve soep ons zal kosten.

    Ik schrijf : heel eenvoudig deze taken zullen aan de banken/vermogensbeheerders worden opgedragen , zij zullen de kosten betalen en nadien afwentelen op hun klanten , we gaan dus 2x betalen …

  2. jaak Van Der Gucht

    27 juli 2015 at 19:44

    Gezien de verwachtte lage opbrengsten valt het te vrezen dat het invoeren van deze maatregel slechts een tussenstap is. Kwestie van beleggers te laten wennen aan het idee van een meerwaardebelasting. De eerstvolgende aanpassing aan deze wet zou het schrappen van de termijn van zes maanden kunnen zijn?
    Wat mij vooral ergert is dat het steeds aandeelhouders zijn die men viseert, alsof aandelen de enige activaklasse is waar men meerwaarden KAN realiseren. Onroerend, grondstoffen, kunst, CFD’s, afgeleide producten, enz blijven steeds buiten schot.
    N-VA lijkt inderdaad gestelde verwachtingen niet in te zullen lossen. Het economische inzicht van onze MinFin lijkt ook in een ander dossier (www.activismenbb.be) ontoereikend te zijn om tot hoogdringende beslissingen en een goed beleid te komen. We hebben de volksvertegenwoordigers en het beleid dat we verdienen?

  3. Jozef Megens

    12 augustus 2015 at 07:10

    De speculatietaks is een zegen voor de kleine belegger. Wat is namelijk het effect? Aandelen die stijgen worden langer bijgehouden, namelijk minstens 6 maanden. Minder verleiding om snel winst te nemen dus. Als minwaarden meetellen, kunnen zakkende aandelen snel buiten gegooid worden en verlies genomen worden. Het recept voor mooie winsten op de beurs voor de kleine belegger. Dank U wel regering, we hebben geen ingewikkelde systemen meer nodig. .

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.