De boosaardige beurssirene
We krijgen de jongste weken meer vragen rond ‘timing’. ‘Zou ik niet beter wachten om te kopen?’, dat genre. Zeer logische vragen, daar niet van.
Maar het antwoord is altijd hetzelfde: neen, niet wachten. Immers, wachten op wat? Een crash? En wat als die er niet komt of pas veel later?
Blijf gewoon trouw aan uw methode, ongeacht de vele berichten over dure aandelen (is het u trouwens nog niet opgevallen dat er in de voorbije jaren altijd veel berichten over dure aandelen circuleerden? Wat is nieuw?).
Zanna timet niet. Ze heeft nu dan wel ruim 17% cash in portefeuille (met inbegrip van Zetes die sinds de intentie van Panasonic om het bedrijf over te nemen niet meer beweegt en dus een ‘cash equivalent’ geworden is), hetgeen zeer veel is voor een aandelenbeest als zij, maar dat is louter het gevolg van haar systeem.
En ja, ook omdat ze tegen de huidige prijzen geen echt superkoopje vindt (anders zou ze haar Zetessen nu al verkopen om met het vrijgekomen geld dat superaandeel te kopen). De aandelen uit haar top10 zijn dan wel koopwaardig volgens haar, ze is niet gehaast.
Zanna timet niet omdat ze niet kan timen. Jammer eigenlijk, want het instapniveau bepaalt in hoge mate de returns waarmee beleggers nadien kunnen pronken. In verrassend hoge mate zelfs. Dat instapniveau is gewoon een cruciale factor.
Een voorbeeld.
Iemand die op 16 maart 2009 met 10.000 euro Belgische aandelen had gekocht, zou acht jaar later 23.550 euro hebben. Dat is een jaarlijks gemiddelde return van 11,3%.
Iemand die diezelfde 10.000 euro amper zes maanden vroeger in diezelfde Belgische aandelen had belegd, 16 september 2008 dus, zou vandaag 14.400 euro aan papieren tegenwaarde van die aandelen hebben. Een gemiddeld jaarlijkse return van 4,4%.
Indien u op 16 maart 2007 uw 10.000 euro naar de Brusselse beurs had gebracht, heeft u vandaag 9.630 euro. Een verlies, dus, na tien jaar beleggen.
(tussendoor, het klinkt pocherig maar nu en dan mogen we het zeggen: Zanna’s gemiddelde jaarreturn over de voorbije tien jaar is niét negatief zoals het Belgisch beursgemiddelde, maar +7,5% gemiddeld per jaar. Haar gemiddelde jaarlijkse return over de voorbije 8 jaar is evenmin een mooie 11,3%, maar een veel mooiere 18,5%).
De rendementen uit ons voorbeeld lopen gigantisch ver uiteen, ziet u. Nochtans is het aandelenpakket identiek, enkel de instaptijdstippen verschillen.
Dit is tevens het bewijs van de boosaardigheid van de beurs. Die valse sirene lokte op het hoogtepunt van 2007 de argeloze spaarder naar zich toe en joeg diezelfde spaarder op het dieptepunt van 2009 ver weg. Beleggers kochten zo gretig op de top en verkochten zo angstig op de bodem. Geen wonder dat de beurs ook wordt omschreven als ’tempel van de spijt’.
De realiteit is dat niemand u kan zeggen wanneer het een gunstig moment is om in de beurs te stappen. Was 13 oktober 1987 een gunstig moment? Niets leek het tegendeel te suggereren. Velen kochten dus die dag. Een week nadien, 20 oktober 1987, waren alle aandelen gemiddeld 25% goedkoper en mochten we Zware Maandag toevoegen aan het lexicon van beurscrashes. Was die 20ste oktober van 1987 dan een gunstig moment? O ja, beslist. Zowat het gunstigste moment dat men zich kan inbeelden. Alleen leek dat niet zo die dag. Alles leek te suggereren dat alle beursgeld pijlsnel naar de haaien ging. Weinigen kochten toen.
Om maar te zeggen: we kennen de toekomst niet. Tracht de beurs niet te ’timen’ door uw instapmoment in te schatten op basis van het sentiment van het moment en de diarree van adviezen in gespecialiseerde kranten en tv-zenders. Dat is niet enkel zinloos, dat is schadelijk bovendien. U zal meestal kopen als het duur is en verkopen als het goedkoop is.
Wat moet u dan wel doen? Gespreid beleggen is een goed idee. Elke maand of elk kwartaal op hetzelfde tijdstip doet u voor een vast bedrag een aankoop. Ongeacht de sfeer van de dag. Laat u zich niet afschrikken van ‘de crash is nabij’-profetieën, laat u niet meeslepen door ‘dit aandeel gaat geheid vertienvoudigen’-prognoses (of is het ‘paragnoses’?). En houd vast aan dat vaste bedrag – of dat nu 50 of 5.000 euro is. Op die manier zal u voor dat bedrag meer aandelen kopen als ze goedkoop zijn en minder als ze duur zijn.
Of volg gewoon het advies van Zanna bij een portefeuille-opbouw: een keer per maand, ook liefst een vaste dag, een van haar favorieten van het moment. Degenen die dat al een poosje doen, hebben er beslist geen spijt van.
In beide gevallen tart u die boosaardige beurssirene. U bent haar te slim af. Goed zo!
Comments (6)
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Henk De Blaere
16 maart 2017 at 18:37
Ik kan het volgen van het Zanna-advies bij het opbouwen van een portefeuille alleen maar bevestigen. Ik heb inderdaad geen spijt van deze strategie na één jaar van gespreide opbouw.
Steven Felix
16 maart 2017 at 20:13
Beste Pierre, als je regelmatig aandelen koopt uit Zanna’s favorieten, riskeer je dan niet een te gespreide portefeuille op te bouwen na verloop van tijd? Een van de vuistregels is dat je portefeuille een 15 a 20 aandelen bevat om voldoende geinformeerd te kunnen blijven.
phuylb
16 maart 2017 at 20:20
Beste Steven, zeer zeker! Zanna houdt zich zelfs aan 12 à 18 aandelen. Daarom heb ik het hierboven over een ‘portefeuille-opbouw’ tot circa 15 aandelen. Beleggers die periodiek nieuw geld inbrengen mogen gerust tot 20 à 25 gaan, maar daar houdt het zeker op. Dan komt het er op aan de bestaande posities verder uit te bouwen.
Vincent Van den Broeck
19 maart 2017 at 16:00
Hey Pierre, Wat doe je dan met het zanna-systeem als je posities verder uitbouwt?
Die eerste positie die je bijkoopt riskeert dan toch te snel de verkoopslimiet te passeren?
Ik zit nog maar aan 11 posities sinds mijn start 08/2016 maar op een dag zal ik met deze tegenstrijdigheid geconfronteerd worden.
Financiële groeten
Vincent
phuylb
19 maart 2017 at 18:25
Een uitstekende vraag, Vincent, die een weldoordacht, genuanceerd en volledig antwoord verdient. We gieten het in een artikel voor een van de volgende MMM’s! Dankuwel voor de voorzet. Pierre
Robert Vanden Berghe
19 maart 2017 at 21:50
@Vincent Van Den Broeck. Ik ben er evenzeer naar benieuwd hoe Pierre de uitbouw van een positie met verdere aankopen verwerkt. Tot op heden volg ik het systeem dat mijn makelaar toepast en dat ik kan verifiëren wanneer ik op zijn site de stand van mijn portefeuille opvraag. Bij elke extra aankoop wordt een nieuwe gemiddelde aankoopprijs berekend. Je zou natuurlijk voor elke extra aankoop aan je spreadsheet een nieuwe lijn kunnen toevoegen. Dat maakt het portefeuille-overzicht natuurlijk wel wat omslachtiger maar het er aan verbonden rekenwerk doet de spreadsheet toch voor u.
Groetjes,
Robert