Een wortel voor de spaarder, niet de stok
De N-VA en CD&V lijken elkaar te vinden in een vermogensbelasting light. De uitbreiding van de speculatietaks tot een volwaardige meerwaardebelasting op aandelen is een van de opties die op tafel liggen. Iedereen die aandelen met een meerwaarde verkoopt, moet dan belasting betalen op de geboekte winst.
Het stond wat verborgen op pagina 6 van de weekend-Tijd en in een volgende alinea werd benadrukt dat Open VLD hier allicht niet mee akkoord kan gaan, maar het blijft toch schrikken bij het lezen van een dergelijke passage. Vooral ook omdat we anderhalf jaar geleden niet geloofden dat de speculatietaks zelf zou worden ingevoerd. Het kàn dus, dit soort welvaartsvernietigende ingrepen van onze leiders.
Die speculatietaks bewees van in het begin wat elk weldenkend econoom zonder verborgen persoonlijke agenda voordien al wist: dit is niet louter een pesttaks voor de kleine belegger, dit is een extra gat in de begroting (door het wegjagen van beleggers is de gederfde beurstaks groter dan de geïnde speculatietaks). En, op de iets langere termijn, is dit een significante tegenvaller voor ons aller welvaart: de beurs als markt verdort zienderogen, kmo’s denken er niet meer aan naar de beurs te komen, beloftevolle economische niches zoals biotech zien een belangrijk financieringskanaal opdrogen,… dat heeft uiteraard ongelukkige gevolgen voor de werkgelegenheid en het welvaartspeil van elke Belgische burger.
En ja, spaarders op zoek naar rendement worden in hun zoektocht belemmerd. Hoe langer hoe meer: de beurstaks werd in een handvol jaar met maar liefst 60% verhoogd. De roerende voorheffing op dividenden steeg tot 27%. De speculatietaks bedraagt 33%.
De betrokken ministers en hun adviseurs weten heus wel hoe belangrijk doeltreffend sparen is voor onze maatschappij. En uiteraard weten ze dat traditioneel sparen (spaarrekeningen, kasbons, alles wat als ‘veilig’ wordt gepercipieerd) niet langer rendeert maar integendeel verarmt. Iedereen weet dat. Ze weten dus ook dat de beurs als spaarinstrument zou moeten worden gepromoot in plaats van ontmoedigd (en dat voor spaarrekeningen het omgekeerde zou moeten gebeuren).
Ze zouden voorts moeten weten dat, op beleidsvlak, dringend dient te worden afgestapt van die afgezaagde beleidskeuze tussen besparen en belasten, de pest en de cholera. Wat we nodig hebben is economische groei. Daar is een derde weg voor mogelijk, een makkelijke en deugdzame weg die vreemd genoeg niemand wil bewandelen: beter sparen.
Mensen die doeltreffend sparen, hebben meer vertrouwen. Zij zien de waarde van hun zuurverdiende centen gestaag toenemen en zullen dus meer durven consumeren. Ze zullen meer durf tonen, en dus ook meer solidariteit en minder zurigheid, en ze zullen bijdragen tot meer economische groei, een grotere koek voor iedereen. Dat is het toch waar onze overheid naar streeft?
Ik ga er dan ook van uit dat die algemene meerwaardebelasting er niét zal komen. Onze ministers weten immers heus ook wel dat aandelen over de lange termijn wel degelijk een degelijk rendement bieden – alleen is het electoraal aantrekkelijk de beurs als casino af te schilderen, en de kleine belegger als kleine speculant.
Beleggen in aandelen is bovendien een rechtstreekse steun aan bedrijven die willen investeren, groeien en aanwerven. No way dus, dat deze regering die vrije individuele keuze om (deels) zelf voor het appeltje voor de dorst te zorgen nóg dieper de grond zal inboren.
Ik denk dat het tegendeel zal gebeuren. Er zullen maatregelen komen om de spaarder een duwtje in de juiste richting te geven. De speculatietaks zal worden geschrapt zodra een ernstige en goed in de media verspreide studie de maatschappelijke schadelijkheid ervan aantoont.
Deze regering zal tevens de moed vinden het electoraat correct te informeren: beleggen in aandelen is deugdelijk en aanbevelenswaardig, mits een goede begeleiding en een focus op de lange termijn.
En er zullen fiscale stimuli komen om langetermijnbeleggingen in KMO’s aan te moedigen, let er op. Mogelijkheden genoeg. Waarom bijvoorbeeld niet een fiscale gunst voor spaarders die bereid zijn een deel van hun spaargeld te investeren in relatief kleinere bedrijven – bijvoorbeeld met een beurswaarde van minder dan 1 miljard euro – op voorwaarde dat ze ze 5 jaar lang bijhouden?
De wortel deze keer, niet de stok. We zouden er allemaal beter van worden.
** Deze column verscheen op 23/8 als opinie in De Tijd.
Comments (3)
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
luc verhulst
24 augustus 2016 at 09:40
Beste,
De arrogantie van de politici ten voeten uit…dan komen ze nog naar evenementen, georganiseerd door het VFB of de Tijd (Finance Avenue) ! Of worden er interviews weggegeven aan ‘Beste Belegger’, de magazine van het VFB waar ze grote beloftes en fairheid verkondigen. Tja, als je ziet wat ze zich allemaal permitteren bij bv. Nationale Bank, waar de kleine aandeelhouders al jaren als arrogant, speculatief enz worden afgeschilderd. De waarheid is dat deze prive-aandeelhouders gewoon bestolen worden door deze ‘eerlijke’ politici (wat dit is wat ze ons willen doen geloven in de media). Ik vrees het ergste voor de gewone spaarder, belegger. Dank u wel , heren politici !
Steven Jacobs
24 augustus 2016 at 15:49
Citaat van hierboven:
“En ja, spaarders op zoek naar rendement worden in hun zoektocht belemmerd. Hoe langer hoe meer: de beurstaks werd in een handvol jaar met maar liefst 60% verhoogd. De roerende voorheffing op dividenden steeg tot 27%. De speculatietaks bedraagt 33%.”
Nieuws op 24 augustus:
“Van Overtveldt overweegt om de roerende voorheffing op dividenden op te trekken van 27 naar 30%! De filosofie is dat beleggers dat niet zullen voelen doordat bedrijven meer dividenden gaan uitkeren als ze minder belast worden. ”
Oh boy…
ben meeusen
25 augustus 2016 at 15:21
Vandaag op de site van de Tijd: de centrale bankiers willen af van de 2% inflatienorm (de norm die door economen als een gezonde inflatie wordt beschouwd.) Ze willen een hogere inflatie. Het verarmen van de bevolking gaat door de nulrente niet snel genoeg, nu moet men er nog voor zorgen dat we een mega-inflatie krijgen? Is welvaartscreatie nog wel een doel dat men nastreeft?