En toch wordt 2016 alsnog een deugdelijk beursjaar
Gaat de wereld vergaan? Staan we eindelijk, na duizenden jaren van ongeschiede doemvoorspellingen, aan de vooravond van het Armaggedon, de finale wereldbrand? Een mens zou het zowaar geloven, turend naar die bloedrode beurskoersen deze week.
Ik geloof er nochtans niets van.
Jawel, er zijn onzekerheden. Ik geef een korte opsomming. Je mag er best enkele termen aan toevoegen, want de lijst is, zoals ze dat zo mooi formuleren, niet exhaustief (ik ben het gaan opzoeken: blijkbaar betekent ‘exhaustief’ gewoon ‘volledig’ en klinkt het gewoon een pak intelligenter): Brexit, Trump, terreur, Spaanse politieke impasse, het allerminst opgeloste Griekse schuldenprobleem, China, Amerikaanse rentepolitiek, Europese negatieve rentes, wereldwijde groeitroebelen, vergrijzing, schuldenbergen, disruptieve technologieën, ik zal het hierbij maar laten want ik word er zowaar zelf wankelmoedig van.
Trouwens, wat is nieuw? Heb jij ooit een toekomst zonder onheilspellende wolken gekend? Ik niet, en ik zit al sinds 1993 in de economischevooruitzichtenbranche. Wat ik uit ervaring wel weet, is dat sombere stemmingen zelfversterkend zijn: hoe somberder Mister Market is, hoe somberder hij wordt. Het omgekeerde geldt ook voor onze manisch-depressieve metafoor voor het algemeen beurssentiment. Maar dat omgekeerde is vandaag geen probleem.
Vandaag is Mister Market dus erg somber. Het gaat niet goed, en omdat het al zo lang niet goed gaat, vreest hij dat het nog slechter zal gaan. Hierzie, een self-fulfilling prophecy van het zuiverste water: omdat hij dat vreest, zal zijn vrees uitkomen. Dat is van alle tijden – vandaar de wijsheid in de mooie woorden van voormalig Amerikaans president Franklin Delano Roosevelt: ‘Het enige wat we moeten vrezen is de vrees zelf.’ Die kon het weten, hij werd president op het donkerste dieptepunt van de Grote Depressie.
Die bange Mister Market maakt continu een kapitale denkfout. Als het slecht gaat, schat hij de kans hoog in dat het nog veel slechter kan gaan. Uiteraard is precies het tegengestelde waar: als het goed gaat, is de kans veel groter dat het van daaruit slecht gaat. Idem voor beuskoersen: als aandelen duur zijn, is de kans op een ferme correctie veel groter dan als ze goedkoop zijn. Toch vrezen de meeste beleggers een crash als ze goedkoop zijn, en vreest nagenoeg niemand een crash als ze duur zijn.
Rare jongens, die beleggers.
Maar de vraag is dus: zijn aandelen vandaag duur? Het antwoord, ondubbelzinnig en kordaat voor wat Belgische aandelen betreft: NEEN! Kijk naar traditionele maatstaven als koers-winstverhouding (14), Koers-boekwaarde (1,3) en dividendrendement (3,7%), en merk dat Belgische aandelen vandaag gemiddeld aantrekkelijk geprijsd zijn.
Maar kijkt toch vooral naar dat dividendrendement van 3,7 procent. Vergelijk dat met de rente op tienjarige Belgische overheidsobligaties: 0,45 procent. En sta even stil bij wat dit eigenlijk betekent.
Dat betekent dat de wereld op zijn kop staat.
In normale tijden ligt de rente op obligaties zowat twee keer hoger dan het dividendrendement voor aandelen. De redenering is helder als pompwater: men mag er gerust van uitgaan dat dat dividendrendement in de volgende jaren stijgt, terwijl die rente op uw obligatie natuurlijk niet verandert.
Anders gesteld: obligatierente = dividendrendement + verwachte groei.
Wat is dan die verwachte groei, vandaag de dag? Awel, dat is: 0,45% = 3,7% +… Minus 3,25 procent! Mister Market verwacht zowaar een regelrechte depressie!
Jij ook?
Beste lezer, gaan wij meedoen aan dat doemdenken? Gaan wij doen zoals in berengebieden op de waarschuwingsborden staat: ‘Als u een beer tegenkomt, blijf voor dood liggen. Het kan zijn dat hij uiteindelijk wegwandelt’? Of willen we toch net een ietsje actiever zijn, profiteren van de koopopportuniteiten die al die zwaarmoedige beren ons vandaag bieden?
Wacht, ik zal hier eens de nek uitsteken: 2016 wordt, ondanks alle verwachte narigheid, alsnog een deugdelijk beursjaar.
Lees ook mijn andere artikels, als gastauteur op www.debeleggersgids.be.
