Het jaar van de waardecomeback

Wat is waarde nog waard dezer dagen? Het minst in ruim 200 jaar!

Ik las onlangs in De Tijd dat de vermogensbeheerder Two Centuries Investments de prestaties vergeleek van ‘waardeaandelen’ (goedkoop op de beurs in vergelijking met de billijke reële waarde van de onderneming) en ‘groeiaandelen’ (duur omdat beleggers uitgaan van een forse stijging van die reële waarde in de al dan niet verre toekomst).

Welnu: sinds 1826 is die kloof, in het voordeel van groeiaandelen, nooit zo groot geweest als nu.

Mocht u het in 2007 in uw hoofd hebben gehaald om simultaan een korfje waardeaandelen te kopen en groeiaandelen te verkopen, zou u 13 jaar later een negatieve return van 63% hebben gehad.

Dit zijn dus echt uitzonderlijke tijden. Wie zoals Warren Buffett, Ben Graham en andere ‘waardebeleggers’ op zoek gaat naar achtergebleven aandelen, golft nu al dertien jaar lang met een zware handicap. Liever gewoon de aandelen kopen die de zonnigste toekomst beloven, dan de moeite te doen een fundamentele analyse te maken: hoeveel is het bedrijf volgens mij waard? Hoeveel kost het? Welk bedrijf kost veel minder dan het waard is?

Die analyse brengt dus niets op. Momentum regeert: dure aandelen worden duurder, goedkope aandelen goedkoper.

Hoe lang nog?

De rente is de echte reden voor het succes van groei en de zwakte van waarde. Ook die is het extreemst in 200 jaar. Extreem laag. In praktijk is die lage rente voordelig voor elke ontlener.

Maar in de financiële theorie winnen de groeiers dankzij de nulrente. Groeiers teren immers op toekomstige winsten, waarde op de huidige winsten. Die toekomstige winsten moeten naar vandaag worden herberekend. Dat gebeurt op basis van de rente. He hoger die is, hoe minder waard een winst van de verre toekomst vandaag is. Hoe lager de rente is, hoe meer waard alle winsten zijn die de onderneming later nog moet maken.

De kentering komt eraan, maar werd keer op keer uitgesteld. Eerst door continue handelsdreigementen van de huidige Amerikaanse president, die de internationale handel en vooral het vertrouwen van traditionele ondernemingen ondermijnden. Dit jaar door Covid19, dat de internationale handel nog meer uppercuts toediende en ons versneld richting de digitale maatschappij loodste, daar waar groeiers koning zijn.

Zolang de wereld met recessies kampt en er geen uitzicht is op een verslagen coronavirus, zal waarde het moeilijk blijven hebben en zullen beleggers banken op de kampioenen van morgen.

Maar dat verhaal is eindig. We vermoeden sterk dat 2021 het jaar van de waardecomeback wordt.

Voor ons zou dat goed nieuws zijn: de portefeuille van Zanna telt vooral aandelen die volgens haar te goedkoop zijn – waardeaandelen dus. Na een snertjaar zou 2021 dus ook voor haar een knaller kunnen worden.

We doen een kleine week de boeken toe. We doen tegelijk de ogen dicht, mocht een aandeel twee keer onder zijn bodemlimieten sluiten (in dat geval moet het worden verkocht).

We hebben, tot slot, nog de centen om in november één aandeel te kopen. Mocht de huidige correctie zich nog tot een poos in november doorzetten (we weten dat niet, de uitslag van de Amerikaanse verkiezingen kan veel veranderen), staan we klaar om een koopje te doen.

We denken evenzeer aan geslagen honden als Barco, Kinepolis en X-Fab, als aan prima bedrijven die met de rest werden meegesleurd (een sterk vastgoedbedrijf).

Tot volgende woensdag!

Posted on 28 oktober 2020 at 09:17

14 reacties

Comments (14)

  1. Anton Delva

    28 oktober 2020 at 12:41

    Klinkt goed voor mijn Barco aandelen. Vandaag zal deze voor de 2de keer onder zijn bodemlimiet zakken, maar dan voelt het weer als zeuren… Uiteraard hou ik deze liever bij, maar zou ik me niet beter houden aan het Zanna-model? Met de vrijgekomen cash kan een ander geslagen hond opgepikt worden (AKKA, galapagos, euronav, …)

    Twijfel, twijfel, daar komen de emoties opnieuw boven water.

    1. Dieter Vancraeynest

      28 oktober 2020 at 13:26

      Ik herken het gevoel… maar de ene geslagen hond inruilen voor een andere lijkt me alleen maar te resulteren in een vals goed gevoel: de -30% staat misschien niet op je scherm naast het nieuwe aandeel, maar is er in realiteit natuurlijk wel.

      1. Marc Slegers

        29 oktober 2020 at 13:31

        Volledig mee eens!

  2. Vincent Van den Broeck

    28 oktober 2020 at 19:59

    Ik moet Barco helaas ook met -30% verlies verkopen morgen. Zonde…
    Ik hoop met jullie mee dat 2021 een combackjaar voor de waardeaandelen wordt (en voor het rendement van mijn portefeuille…). Maar ik zie de rente niet rap stijgen. De immense schuldenbergen die America en Europa aan het creëren zijn om Covid te bestrijden zijn toch alleen maar beheersbaar met ultra lage rentes? Dus ik zie niet in hoe dit snel zal keren…

    1. phuylb

      29 oktober 2020 at 09:47

      De comeback hoeft niet te wachten op een rentestijging. Een herstellende economie en daarbij gepaarde verwachtingen dat inflatie zal terugkeren volstaan. Dat kan begin volgend jaar al. Misschien zelfs volgende week, na 3 november. Een wegkwijnende Covid19, uitzicht op een virus, de juiste Amerikaanse president,… Niets van dat zit nu in de koersen. Dit is een te pessimistische beurs.

  3. Jozef Van de Keybus

    29 oktober 2020 at 10:41

    PHUYLB: je bedoeld waarschijnlijk….uitzicht op een vaccin…

    Geniet van jullie vakantie

  4. Jozef Van de Keybus

    29 oktober 2020 at 10:43

    En bedoelt zou ik beter met een t schrijven, sorry.

  5. Rob Verstrynge

    29 oktober 2020 at 13:29

    Dag Pierre, dat zijn drie mooie geslagen honden waar jullie aan denken. Maar welk is het sterk vastgoedbedrijf? Mag ik vragen wat jullie denken van Immobel? Graag ook een antwoordje van andere MMMers.

  6. Kurt Vanreppelen

    31 oktober 2020 at 10:22

    Ik denk dat ik net als Pierre een weekje de ogen ga dicht knijpen. In maart heb ik afscheid moeten nemen van een aantal aandelen. Die cash mocht ik niet onmiddellijk aanwenden. Dus dat was dubbele pech. Nu staat er ook een aandeel op -30%. Het aandeel staat momenteel aan 0,6x de boekwaarde. Als ik het nu zou verkopen mag ik de cash niet inzetten. Als ik het aandeel nu nog niet had zou ik het zeker kopen.

    In het verleden heeft het Zanna systeem mij grotere verliezen gespaard, maar nu ga ik toch eens éénmalig afwijken.

    Eens nadenken of het systeem van Zanna een beetje kan bijstellen.

  7. John Smith

    1 november 2020 at 11:42

    Zelf Barco recent moeten verkopen, na opgepikt te hebben in mei. Nooit leuk, maar langs andere kant ook wel opgelucht.

    In de context van gedwongen verkopen, en ook na het stuk over koersdoelen gelezen te hebben in de laatste MMM waar wordt gesproken over 70% gedwongen verkopen met verlies,
    kunnen jullie misschien delen hoe vaak jullie met 30% verlies hebben moeten verkopen, tegenover hoe vaak met 100% winst kunnen verkopen (bvb. sinds de start van het Zanna-systeem/portefeuille)?
    Ik veronderstel dat ook daar de verkopen met verlies een veelvoud zijn van de verkopen met winst?

    Wetende dat er desondanks dat veelvoud toch een lange-termijn rendement van +10% gehaald kan worden, dat helpt om een gedwongen verkoop met verlies als iets meer abstracts te zien.

    1. Steven Jacobs

      2 november 2020 at 14:23

      Ik wil daar gerust op antwoorden. Begonnen in september 2016, eenmaal een verkoop gehad die over de 100% ging (Ablynx, verkocht in 2 stukken. Van 11,xx naar 45 euro). Ik hanteer nog steeds het ‘oude’ systeem, waarbij de verkoopgrens zelfs nog op -40% staat i.p.v. de aangepaste -30%. Daar heb ik al meerdere verkopen gehad => Bekaert, Sioen, X-fab en de triestigste was Sipef (systeem natuurlijk gevolgd en verkocht op 35,xx euro, waarbij het de dag nadien alleen maar steeg en sindsdien niet meer zo laag heeft gestaan. Die anderen waren nog verkopen waarbij de koers geleidelijk aan afbrokkelde, dus mentaal was ik hier redelijk op voorbereid. Maar bv. Biocartis knalde opeens tientallen procenten naar onder, nog niet eens de kans gehad om te verkopen op een aanvaardbaar niveau, dus die sleep ik nog mee. Hoera, dus die staat vrolijk op -61%. Dat doet wel iets met een mens, al die negatieve verkopen. En toen kwam de periode maart 2020… In wervelend tempo viel AB Inbev van zijn sokkel en ook hier niet verkocht omdat de waanzin zo hard ging (-48% momenteel). En waarom ook niet, toen kwam YPF even melden dat de Exmar hun Tango niet meer moest hebben en hopla, opnieuw crasht er een aandeel. Zit dus ook nog in port. (-59 procent). Als ik de grens zou moeten hanteren van -30%, dan zou ook CFE, Solvay en Compagnie des Alpes al verkocht moeten zijn. In maart kocht ik wel Tessenderlo (+23%) en vorige week Akka. Hopelijk hebben we nu wat het ergste gehad. Maar Umicore (die enkele maanden geleden toch een voorzichtige outlook had gegeven) wordt vandaag uitgespuwd voor nieuws dat in mijn ogen toch geen totale verrassing is. Ik vraag me soms toch af met welke torenhoge verwachtingen al die beleggers telkens zitten, want ik kan op 4 jaar tijd amper zeggen dat er positief wordt gereageerd op bepaald nieuws. Of toch tenminste rationeel… Of wacht, hoe zat dat ook weer: rationeel gedrag en de beurs? 🙂 Anyhow, ondanks alle malaise blijf ik erin geloven, maar dan zou ik toch binnen dit en 5 jaar eens wat positievere koersen willen zien. Anders zal het moeilijk zijn om er toch in te blijven geloven, want ook al brengt spaargeld niks op op een spaarrekening, liever dat dan alles in het riool te zien verdwijnen… Je moet het ook nog thuis kunnen verantwoorden, he. Ik vond nochtans van mezelf dat ik goed was voorbereid toen ik de beurs betrad en dat het systeem mijn emoties zou controleren. Blijkt dus dat ik mezelf te vaak tegenwerk. Ik herinner dat ik ooit op deze blog schreef “het systeem kan alleen maar werken als IK het laat werken.” Wijze woorden die ik ondertussen te vaak in de wind heb geslagen. Ik ga het beschouwen als leerfouten en hopelijk word ik een betere belegger de volgende jaren. Ageas en Agfa zijn dan weer aandelen die bij mij terugstaan op niveau van aankoop (najaar 2016). Zo, hiermee schets ik een eerlijk beeld hoe mijn portefeuille er momenteel uitziet, maar ik ben er zeker van dat ik niet de enige ben. Het kunnen toegeven, da’s weer een andere zaak. 🙂

  8. John Smith

    1 november 2020 at 11:45

    Met de ogen dicht doen, bedoelen jullie dat jullie de regel “we verkopen geen doelwachters zelfs bij -30%” opnieuw (of nog steeds?) hanteren? (Daar was sprake van in maart.)

  9. Thomas Debruyne

    1 november 2020 at 16:13

    Als een aandeel onder de ondergrens zakt in een algemene dalende markt (dus geen bedrijfs of sectoraal probleem) en het staat in de recentste top 20, dan hou ik het meestal wel nog bij. Natuurlijk is deze regel moelijk toepasbaar voor Zanna zelf, want dit zou onbewust de top 20 kunnen beïnvloeden. Het hangt wel af van het type aandeel.

    Zo ben ik blij dat ik maart Ageas,melexis en Sioen niet heb verkocht. EVS en compagnie des alpes heb ik toen wel verkocht.

    Met de helft van die opbrengst heb ik toen sofina aan 155 euro en vgp aan 87 euro gekocht.

    Meestal zijn de regels van het zanna systeem zeer goed, maar in een periode van een algemene crisis durf ik toch ook eens afwijken en ook het gezond verstand gebruiken. Dergelijke prijzen voor zo’n top bedrijven kon ik geen 6 maand laten liggen. Al durfde ik toen ook niet om de volledige opbrengst al in te zetten.

    Misschien zou er wat meer rekening moeten gehouden worden met de reden waarom een aandeel zakt. Zo vind ik het nog altijd jammer dat ik vorig jaar sipef heb moeten verkopen terwijl dit ook toen een prima aandeel voor de lange termijn was.

    Aanvallers en biotech verkoop ik normaal ( behalve bij biocartis,zie laatste MMM …) wel direct bij bereiken van de ondergrens. Omdat bij dergelijke aandelen het risico groter is.

  10. Hugo Van Cauwenbergh

    3 november 2020 at 15:18

    Het systeem of de verkoopregels lijken me het probleem niet, wel de basis : de keuze van welke aandelen erin zitten. Ik herhaal mijn eerdere commentaar ter gelegenheid van de aankoop van AKKA op 21/10 :

    Dalende omzetten ? Check.
    Lage EBIT marge ? check.
    Dalende EBIT marge ? check.

    OK, kopen maar.

    Wat is er mis met stijgende omzetten, een hoge en stijgende EBIT marge ?

    En ook : de discussie tussen groei- en waardeaandelen is vals. Ook een zogenaamd waardebedrijf blijft slechts relevant indien het stijgende omzetten realiseert en een deftige marge, en baas is over zijn eigen verkoopprijzen. Als het m.a.w. nodig is voor zijn klanten. Geloof geen verklaringen, analysten of beloftes, maar kijk naar cijfers.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.