Hopen doet kopen (maar laat de kudde lopen)

U heeft in oude cowboyfilms vast al scenes gezien van een ‘stampede‘, een op hol geslagen kudde buffels die ravage aanricht waar zij langsraast en even onverwacht als onvoorspelbaar van richting verandert.

Op de beurs raasde de kudde van 17 februari tot 16 maart als een collectieve angstschicht richting uitgang, hetgeen de Bel20-index 43% omlaag deed donderden. Sindsdien veranderde de stampede resoluut van richting, en nu is er sinds het dieptepunt opnieuw 28% bij.

Dat is een forse opwaartse beweging, deels te verklaren door factoren zoals de forse ingrepen van de monetaire en politieke tenoren, de hoop op een relatief snelle overwinning op het coronavirus en de vaststelling midden maart dat de panikerende kudde de prijzen toen overdreven laag heeft geduwd (zie blogposts rond die tijd).

Maar dat is geen volledige verklaring. Wij vermoeden sterk dat de kudde intussen te ver in de omgekeerde richting is gelopen. Er wordt nu ook gekocht uit vrees de trein te missen. En vergeet de overrompelende rol van de automatische orders niet. Heel wat algoritmen en passieve beleggers zijn trendvolgers, die kopen in opgaande markten en verkopen in neergaande markten. Trendvolgers versterken dus trends, tot de voorste buffels van richting veranderen en dus volgens de nieuwe trend wordt gehandeld.

Die ommekeer van de positieve trend van de voorbije weken naar opnieuw een negatieve trend zou best een dezer dagen kunnen plaatsvinden. Nuchter beschouwd moeten we namelijk concluderen dat de strijd tegen het virus nog niet beslecht is, dat onze economieën nog steeds in overlevingsmodus zijn, en dat het nog lang zal duren alvorens we ons opnieuw in een min of meer normale economische situatie bevinden.

In die omgeving is bijvoorbeeld een koers-winstverhouding (k/w) van de Bel20 van meer dan 13 punten te veel. Dat wijst op een gemiddeld geprijsde beurs (zo’n k/w haalde in de voorbije decennia pieken van 20 (extreem duur) maar ook 8 (extreem goedkoop). Het is niet logisch dat in deze ongewone economische tijden de beurs het prijskaartje van gewone tijden krijgt, ook al weten we ook wel dat de beurs een voorspellende indicator is en niet per se de huidige economische realiteit hoeft te weerspiegelen.

Kortom: de rally van de voorbije weken was ingegeven door terechte koopjesjagers, maar ook een wat voorbarig optimismen en zelfversterkende automatische kooporders.

Wij zouden deze stampede niet meer achternahollen. We houden ons veilig aan de zijlijn als de razende buffels passeren, en wachten geduldig op de bocht die ze zouden kunnen nemen. Nemen ze die bocht niet, dan kan dat twee redenen hebben. Ofwel wordt de overdrijving alleen maar groter en kunnen we ons later opnieuw aan enkele zeer rode beursdagen verwachten. Ofwel krijgen we sneller dan gedacht een vaccin of zelfs een efficiënt geneesmiddel tegen Covid-19.

Dat laatste kan natuurlijk, en we mogen daar best allemaal tegelijk op hopen. Maar kopen op basis van hoop is geen goede strategie.

Posted on 10 april 2020 at 08:30

2 reacties

Comments (2)

  1. Wim Barbaix

    11 april 2020 at 11:07

    Volledig akkoord. Het positieve is dat er eindelijk heel wat mensen, oa. familie en vrienden de weg naar de beurs hebben gevonden en de (Belgische) economie zo steunen. Een waarschuwing dat het nog een bochtig parcours zal worden met ups en downs is inderdaad correct.

  2. Anton Delva

    21 april 2020 at 10:36

    Mijn kooplimiet voor Barco stond op 138, ging daarnet onder 137, toch niet gekocht.

    Heb namelijk het gevoel dat ’t ng wel zal verder dalen, aan de andere kant wat maakt 2 of 4% uit als je echt geloofd in het bedrijf….

    Aargh !&@+! Wat een periode 😉

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.