De opstand van de kleine beleggers in 10 antwoorden

Een bende gewone mensen bestormt een onaantastbaar geacht instituut en richt er zware schade aan.

Het klinkt als de voornaamste actualiteit van 2021, samengebald in één zin. Op 6 januari viel een agressief legertje Trump-aanhangers het Capitool binnen. In de afgelopen week zagen we vergelijkbare schokkende taferelen op de beurs. Zonder bloedvergieten en dodelijke slachtoffers gelukkig, maar ook hier liep de schade in de miljarden.

Wat is er precies gebeurd?

Hebben we al iets eender meegemaakt?

Wat hebben de rente en corona ermee te maken?

En beurstrackers?

Is de aanval op die rijke hedge funds terecht?

Welk gevaar lopen die kleine beleggers?

Hoeveel hoger kan de koers van GameStop nog gaan?

Blijft het bij deze ene keer?

Kan de overheid ingrijpen?

En wat betekent het voor ons, de gewone Belgische beleggers?

 

Ziehier de antwoorden.

Wat is er gebeurd?

Aangevuurd door een vracht opruiende berichten op sociale websites als Reddit, kochten ruim 5 miljoen kleine beleggers aandelen van GameStop, een winkelketen van computerspelletjes. Die plotse koopkoorts duwde het aandeel in amper enkele dagen tot 2.500% hoger. De beurswaarde van GameStop schoot naar 30 miljard dollar. Dat is volgens elke serieuze maatstaf uiterst ver boven de billijke waarde van de noodlijdende onderneming.

De koersexplosie zorgde voor forse verliezen bij de ‘shorters’, beleggers die op de markt posities innemen waarbij ze winst maken bij dalende koersen – en dus verlies maken bij stijgende koersen.

Dat gaat zo: ze lenen aandelen van bedrijven waarvan ze denken dat ze in de volgende maanden slecht gaan presteren op de beurs, ze verkopen die onmiddellijk, en ze hopen die goedkoper terug te kopen voordat ze het geleende pakket moeten terugbezorgen.

Hun mogelijke winst? Het verschil tussen aankoop- en verkoopprijs. Stel dat ze de aandelen voor 20 euro verkopen en ze dalen nadien naar 10 euro, hebben ze dus 10 euro per aandeel winst.

Hun maximaal mogelijke winst? Bij faillissement van het bedrijf kunnen ze al het geld van de verkoop houden, zonder de aandelen nog te moeten kopen. Die zijn immers toch niets meer waard. In ons voorbeeld: 20 euro per aandeel.

Hun mogelijk verlies? Het verschil tussen verkoop- en aankoopprijs. Stel dat de aandelen tot 30 euro stijgen op het moment dat ze moeten terugkopen (wegens het verlopen van de leningstijd bijvoorbeeld), dan verliezen ze 10 euro per aandeel.

Hun maximaal mogelijk verlies? Onbeperkt! Het aandeel kan zo fors stijgen, dat de shorters er danig hun broek aan scheuren. In ons voorbeeld: stijgt het aandeel naar 3.000 euro, is het verlies van die arme shorter 2.980 euro…

Dat laatste is wat er met GameStop gebeurde. Het aandeel kostte op 8 januari 17,5 dollar, en schoot naar 490 dollar op 28 januari. Notoire shorters als Melvin Capital verloren in luttele uren meerdere miljarden. Ze moesten gaan bedelen bij andere hedge funds om niet op de fles te gaan.

Hebben we al iets eender meegemaakt?

De dotcommanie komt ietwat in de buurt. Ook toen vonden duizenden kleine beleggers elkaar in chatkamers en berichtenfora, om elkaar op de jutten en koersen van obscure aandelen fors de hoogte in te jagen.

Maar nu is het toch anders. Met de komst van de razend populaire beleggersapp RobinHood kunnen beleggers gratis handelen. Het forum WallStreetBets heeft anno 2021 veel meer volgers dan de eerste chatgroepen van 21 jaar geleden, ook al omdat kleine spaarders naar de beurs gelokt werden.

De lokroep kwam van twee fenomenen. Een eerste is de nulrente, die mensen naar andere spaarmogelijkheden doet uitkijken en uitwijken.

Een tweede is corona. In de dotcomtijd zegden honderden particulieren hun dagtaak op om daytrader in internetaandelen te worden. Deze keer moest haast niemand zijn job opzeggen – tot 20% van de Westerse werknemer zit of zat maandenlang gewoon thuis.

Kan het nog erger? Dat hangt af van de grootte van het leger ‘long riders’ en hun motivatie (long is het tegendeel van short, dus long riders surfen op een stijgende beurskoers, integendeel tot shorters).

Op basis van die twee criteria kan de koers van GameStop, die vandaag tijdelijk tot 325 dollar is teruggevallen, heus hoger dan 500 dollar, misschien nog véél hoger.

Wat drijft de meute? Net zoals bij de Trump-meute op 6 januari is er zeker een soort razernij tegen de elite. ‘We nemen ze te grazen, we nemen het heft in eigen handen’. Het geeft de kleine man een kick als zijn koopwoede enkele miljardairs ten gronde kan richten.

Ook de fenomenen FOMO en YOLO dragen bij. Het opruiende taaltje op de fora speelt in de hoofden. Enerzijds worden de hoofden bespeeld door de ‘waarom niet?’-gedachte: waarom niet winst binnenhalen ten koste van de rijken? Wij, de Davids, tegen die lelijke hebzuchtige Goliaths! Een heus Robin Hood-gevoel dus, met You Only Live Once (YOLO) als ophitsende tagline. Anderzijds is er de vrees om deze unieke trein te missen: Fear Of Missing Out (FOMO).

De passie om te winnen op kosten van de hedge funds blijkt ook uit de gloedvolle berichten op die chatsites: eindelijk krijgen we die rijke stinkerds te pakken die ons sinds de financiële crisis zoveel gekost hebben. Zij werden immers uit de wind gezet terwijl wij allemaal met belastinggeld de banken moesten redden, nietwaar?

Natuurlijk zijn hedge funds uit op winst. En ja: de grootste winnaars harken miljarden tegelijk per jaar binnen (een artikel daarover volgende donderdag in MMM n°166).

Maar shorters zijn echt wel nuttige beestjes. In een markt waarin passief beleggen via indexvolgers, trackers, ETF’s, noem ze maar op,  hebben we meer dan ooit kritische beleggers nodig, die hun huiswerk maken, die fraude en wanbeleid durven aan te pakken via shortposities (en het werkwoord ‘durven’ is echt wel op zijn plaats: de GameStop-saga bewijst hoe gevaarlijk dat is).

Welk gevaar lopen de betrokken kleine beleggers?

Op die sites staan opmerkingen als: ‘Ik verkoop zodra GameStop 2.000 à 5.000 dollar per aandeel kost’. Hebzucht begint de bovenhand te halen, en dan wordt het natuurlijk gevaarlijk. Want ooit zal de beurswaarde van GameStop opnieuw de echte waarde reflecteren. Dat de koers zal ineenschrompelen tot pakweg 10 à 20 dollar, staat in de sterren geschreven.

Wanneer? Dat weet niemand. Maar de krachten die de koers zo omhoogduwen zullen een na een uitgewerkt zijn.

Welke krachten zijn dat?

De dorst van het (nog aanzwellende?) leger kooplustigen. Dit is wereldnieuws dit weekend. Het lijkt logisch dat maandag nieuwe belangstellenden een kleine positie in dit hete aandelen zullen nemen.

De callopties die fungeren als versnellers. Met een calloptie koop je het recht om een aandeel in de toekomst aan de huidige prijs te kopen. De waarde van dat recht stijgt nog veel sneller dan de koers van het aandeel zelf.

De verplichting van de shorters om de aandelen nu al te kopen. Het mes op de keel. Het is nu peperduur kopen of riskeren dat ze niet meer zullen kunnen kopen, wegens nog veel duurder of gewoon niet meer beschikbaar.

Binnenkort zullen alle shorters hun positie verlaten hebben, dus die koopdruk zal wegvallen. Wat blijft is het op de beurs zo bekende zwartepiet- of ‘greater fool’-spelletje: we kopen in de hoop het later aan de grotere gek te verkopen.

Dat is een typisch bubbelfenomeen, zoals de tulpenbollencrisis (lees hierover ons interview in n°80!). Het zal abrupt eindigen op de dag dat meer beleggers met monsterwinsten willen verkopen dan dat er nog zijn die het zwartepietspelletje zullen durven te spelen. En dan zal het zeer snel gaan.

Hopelijk hebben niet te veel kleine beleggers geleend om in GameStop te beleggen. Die zullen echt bloeden. De meeste anderen zullen enkel met een kater overblijven, en een nog grotere degout van de beurs, jammer genoeg.

Gaan de beursautoriteiten ingrijpen? Dat wordt moeilijk. Het is nu eenmaal een vrije markt. Aan de andere kant moeten ze de beurzen voor chaos behoeden. Ook dit is een parallel met de Trump-opruiing: wanneer moeten sommigen hun stem worden ontnomen? In elk geval mogen de autoriteiten niet de indruk geven dat ze de rijken willen beschermen ten koste van de miljoenen gewone beleggers (nu ja, zo gewoon zijn die niet).

Wat betekent het voor ons?

Wij zullen er geen blijvende lasten aan overhouden. In het slechtste scenario zullen ook vele andere geshorte aandelen worden aangevallen, zullen grote hedge funds andere aandelen moeten verkopen om hun verliesputten te delgen, en zal dat de beursvolatiliteit doen toenemen en voor een tijdelijke beurscorrectie kunnen zorgen.

Maar dat zal voor ons dan weer koopmogelijkheden geven. Hoe dan ook: het soort oerdegelijke aandelen waarin wij beleggen worden niet geraakt.

 

 

Posted on 31 januari 2021 at 12:09

2 reacties

Comments (2)

  1. Bart Mertens

    31 januari 2021 at 13:45

    Ik denk dat de kern van het legertje opstandelingen echt louter de bedoeling had om de hedgefondsen het leven zuur te maken en onmiddellijk na de short squeeze weer te verkopen.
    Of dat verstandig of wettelijk is, daar ben ik helemaal niet zeker van, maar ik moet toch bekennen dat ik een zekere vorm van bevrediging voel bij dit fenomeen.
    De hedgefondsen lopen naar mijn mening ook dikwijls zelf op het randje van de illegaliteit met hun onophoudelijke negatieve zeer subjectieve berichtgeving, die steevast volgt op het innemen van een short positie. De hedge fondsen houden dikwijls zelf ook nog een stukje long aan bij een short positie, om die te verkopen zodra het negatieve momentum een beetje stokt en dat momentum zo weer aan te zwengelen. Hun eigen technieken worden hier nu eens heel expliciet tegen hen gebruikt. Ik vind het trouwens een teken aan de wand dat bij Robinhood en vele andere brokers niet de volledige handel werd stilgelegd, maar enkel de aankoopzijde. Veel zuiverder marktmanipulatie bestaat niet. Ik zie hierin het afvallen van de maskers van de hedgefondsen die openlijk druk zetten op brokers om de koersen omlaag te manipuleren, zodat zij hun short posities kunnen sluiten.
    Ik neem zelf absoluut geen deel aan dit soort acties, maar ik vind wel dat de opstandelingen hier met het aankaarten van de manipulerende macht van de hefgefondsen een delicaat punt op tafel gooien, dat al jaren publiek geheim is en waar ondertussen echt wel eens ernstig over gepraat mag worden.
    In mijn dialect zou dat als volgt weergegeven worden: “schoon dinges”.

  2. Steven Jacobs

    31 januari 2021 at 17:53

    Bedankt voor de MMM-kijk op deze zaak, Pierre. Voor ons is het inderdaad dubbel: langs de ene kant kan dit zorgen voor extra volatiliteit, net op een moment dat alles weer naar boven is gekrabbeld. Nu is het weer kwestie om het hoofd koel te houden voor de aandelen in je port. Langs de andere kant kan dit inderdaad weer voor toffe prijzen zorgen als je aan de koopzijde zit. Maar sowieso besmeurt dit soort van evenementen de benaming “belegger/investeerder”. Of om het met het “to the moon”-principe te vergelijken: Het wil niet zeggen dat je in een NASA-raket kan kruipen en op start kan duwen om zo de ruimte in gelanceerd te worden, dat je dan ook effectief een astronaut bent. Voor mij is een belegger iemand die wikt en weegt, zijn bedrijven opvolgt en analyseert, probeert om veel geduld aan de dag te leggen en die dagelijks opnieuw zich inzet om nog beter te worden, met veel vallen en opstaan. Door veel te sakkeren en te vloeken, om daarna weer recht te krabbelen en er iets van bij te leren van de slechte momenten… Belegger zijn is een groeiproces. Een account afsluiten met je hippe smartphone bij een platform met een nog hippere naam, om vervolgens hip mee te doen met de hipsters… Dat zijn geen beleggers, dat zijn toekomstige teleurgestelden. Een hele meute die binnenkort een afkeer heeft van wat de beurs wel kan zijn: een machine waar zowel bedrijf als burger hand in hand kan genieten van de voordelen. Zo, dat is ook weer van mijn hart. 🙂

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.