Speculatietaks zet jeugd aan tot speculeren
Speculatietaks.
Ik haat de bewust verkeerd gekozen term, ik haat het cynisme van de politici die hem invoeren, ik haat de hypocrisie van de drogredenen, ik haat de échte redenen (de rijken uit de wind zetten, de bankenlobby zijn dure fondsen gunnen, electoraal succes zien in het pesten van spaarders die efficiënt willen sparen,…), en ik hààt het om er keer op keer over te moeten schrijven.*
Ik doe het nog één keer, in de hoop dat de verantwoordelijken voor 100% beseffen waar ze mee bezig zijn (dat denk ik wel) en dat ze nog tot inkeer komen (een mens kan maar hopen…).
Jonge beleggers
Ik ben namelijk zeer bezorgd over de jeugd die de beurs ontdekt heeft of aan het ontdekken is. Ik heb dit jaar een aantal inspirerende gesprekken gehad met jonge beleggers – prille twintigers, studenten (zie ook het interview met de studentenvereniging Capitant in n°37).
De jonge bestuurders van Capitant benadrukken het zelf, en voor een tweede keer in n°43 dat morgen uitkomt: ‘Als jonge knapen komen wij dagelijks in contact met ambitieuze studenten die met volle goesting in de wereld van de financiële markten stappen. We zien dat veel studenten meer risico’s willen nemen dan goed voor hen is.’
Dat is ook mijn persoonlijke ervaring met de jeugd. Ze willen dat het vooruit gaat. Ze verkopen dan ook meestal te vroeg (zéér vaak binnen de zes maanden na aankoop, zodat die speculatietaks van 33% van toepassing is). Tot vandaag waren het tenminste nog aandelen die ze te vroeg verkochten. Ze belegden in AB InBev, bijvoorbeeld, en ze leerden als (al dan niet kortstondig) aandeelhouder gretig bij over de merken en de strategie van de onderneming. Ze betaalden leergeld door hun ongeduld, maar goed: ze leerden.
Omdat het voor hen vooruit moet gaan en opwindend moet zijn, is de jeugd ook geïnteresseerd in afgeleide producten. Op gevaarlijke instrumenten als turbo’s en speeders is ter elfder ure toch nog de speculatietaks van toepassing. De even gevaarlijke ‘contracts for difference’ (CFD’s) ontsnappen aan de speculatietaks. Dit zijn immers geen beursgenoteerde producten, maar een contract of overeenkomst tussen de belegger en zijn makelaar.
Hoe werkt het? CFD’s zijn afgeleide instrumenten: hun waarde hangt af van een onderliggende waarde, bijvoorbeeld een aandeel of een beursindex. De belegger koopt dus niet het aandeel zelf, maar wint geld als het aandeel stijgt (long contract) of als het aandeel zakt (short contract), en hij verliest bij een omgekeerde beweging.
Hefboom
Er zit voorts een hefboom op. Dat betekent dat de belegger initieel een beperkt bedrag moet betalen, en dat winsten of verliezen dus procentueel snel en fors kunnen oplopen.
Een voorbeeld. Stel dat een belegger met zijn broker een CFD afsluit voor het aandeel Solvay. Het aanvangsniveau van het aandeel is 100€. Voor een contract van 100 aandelen stort de belegger een ‘margin’ van 10% op de rekening van de broker, dus 1.000€ (10% van 10.000€). Stijgt Solvay tegen het einde van het contract naar 110€, dan maakt de belegger 1.000 euro winst, een verdubbeling van zijn inzet dus. Daalt Solvay met 10%, is de belegger zijn inzet helemaal kwijt. Daalt Solvay met 20%, is hij 2.000 euro kwijt. Hij kan dus meer verliezen dan zijn inzet.
Een aantal brokers ziet de kans schoon om agressief CFD’s te promoten. Je kan het hun bezwaarlijk kwalijk nemen, business is immers business. En de business is veelbelovend. Jonge mensen zijn makkelijk te winnen voor dit soort contracten. Helaas heeft dit niets meer met beleggen te maken. Allerminst. Dit is gokken. Puur speculeren. Dit is de richting waarin de regering met haar verdomde ‘speulatie’-taks onze ondernemende jeugd dreigt in te sturen.
Durf nog in te grijpen, aub, geachte minister.
* Zie onder meer de blogs ‘De beschamende waarheid over de ‘speculatie’-taks’ van 27 juli, ‘Wie is hier de speculant?’ van 15 juni en ‘Particuliere belegger bedreigd’ van 23 januari (toen al!), en mijn Beste lezer-editorialen van MMM n°23 en n°39.
Comments (2)
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
G B
29 februari 2016 at 19:35
Ik vroeg me het volgende af ivm de speculatie taks. Stel ik heb een pakket aandelen van een bedrijf. Met een mooie winst wil ik verkopen maar speculatietaks is van toepassing, stel winst van 300,00 euro aan 33%, dus 231,00 euro netto.
Kan ik deze taks ontwijken door bijvoorbeeld juist voor verkoop nog 1aandeel van het bedrijf te kopen en dan al de aandelen inclusief het ene aandeel te verkopen, zodat de taks enkel op dit ene aandeel geheven wordt? LIFO-principe is immers van toepassing. Kunt me meedelen of dit correct is?
phuylb
1 maart 2016 at 09:15
Helaas: u zult voor dat ene aandeel speculatietaks betalen, maar ook voor de andere. Stel dat u 100 aandelen heeft die u binnen de zes maanden met winst wenst te verkopen. U koopt de dag voor de verkoop nog een aandeel. Indien u de dag nadien 100 aandelen verkoopt zult u op al die aandelen taks moeten betalen. Van dat ene aandeel dat u nog overhoudt zouden de meerwaarden na zes maanden dan (speculatie)taksvrij worden.