Toe Gertje, kies voor de beurs
Hoe leuk zou het niet zijn mocht Studio 100 naar de beurs komen? Het bloeiende bedrijf achter Samson, Mega Mindy, Bumba en Maya zou nogal een beurssucces zijn in Vlaanderen!
Er is geen enkele onderneming denkbaar, die met een beter verhaal voor de sparende Vlaamse gezinnen kan komen dan Studio 100: welk kind zou geen échte deelgenoot willen worden van een klein stukje K3? Hoe trots zou uw zesjarige spruit niet zijn als u hem mag uitleggen dat hij de eigenaar is van de muts van het standbeeld van Kabouter Plop in De Panne?
Ook voor Studio 100 zelf opent een beursgang een grote doos vol met opportuniteiten. Net als Compagnie des Alpes, eigenaar van onder meer Bellewaerde en Walibi, zou de kinderpleziergroep haar trouwe aandeelhoudertjes jaarlijks enkele toegangstickets kunnen gunnen, hetgeen tot nog meer betrokkenheid en klantenbinding kan leiden. De meeste kleine beleggers zijn wel degelijk langetermijnbeleggers. En hoe kleiner ze zijn, letterlijk dan, hoe langer hun beleggingstermijn.
Studio 100 zou tevens een prachtrol kunnen spelen in de sociaal superbelangrijke uitdaging om Vlaanderen doeltreffender te leren sparen. Mochten duizenden gezinnen met een deel van hun nu verlieslatende (rente lager dan inflatie) spaarcenten kunnen investeren in de verdere uitbouw van de favoriete onderneming van hun kinderen, zou dat het algemene welvaartsgevoel in Vlaanderen substantieel opkrikken. Dus ook het algemene vertrouwen, de cruciale factor voor meer economische groei, werkgelegenheid en budgettaire ruimte voor sociale en ecologische projecten.
Iedereen wint!
We lezen echter dat de eigenaars, Hans Bourlon, Gert Verhulst en BNP Paribas Fortis Private Equity, liever een rijke private vierde partner in hun kapitaal zien stappen. Volgens De Tijd zou Marc Coucke aan de deur kloppen voor een belang van maximaal 25%. Wie wint in dat geval? Enkel Coucke of die andere puissant rijke investeerder.
“Bedrijven die private equity binnenhalen zijn in 80% van de gevallen ook klaar voor de beurs. De vereiste rapportering is vergelijkbaar. Maar de beurs is een pak duurzamer. Als het slecht gaat, trekt private equity sneller weg. Een beursnotering biedt continuïteit, groei, jobcreatie en verankering”, zei beursbaas Vincent Van Dessel deze week. Dat klopt.
En wat geldt voor een doorsnee farma- of vastgoedbedrijf, geldt dubbel en dik voor een droombedrijf als Studio 100. Gert Verhulst en Hans Bourlon, kies wijs. Kies voor jullie kleine klantjes. Kies voor de beurs.
Comments (7)
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Steven Jacobs
25 januari 2020 at 16:37
Ik ben helemaal mee met je uitleg, maar het probleem van de perceptie rond “de beurs” bij de modale mens blijft hardnekkig negatief. Alleen al het zinnetje: “Ah, gij SPEELT op de beurs?” is gemeengoed. Telkens je probeert uit te leggen dat je in aandelen zit, is dat het eerste wat eruit komt. Zit je op de beurs, dan ben je een gokker, een kapitalist, een geldwolf, een speculant. Ik denk dat ze bij Studio 100 dit ook weten dat het grootste stuk van de bevolking zo denkt. Want wat als die spaarder (in dit geval: hun pretpark-klant, merchandise-koper, show-bezoeker,…) die eigenlijk niet gewend is aan het leven op de beurs, maar wel heeft gekocht omwille van de naam, de koers ziet kelderen? Die slaat in paniek! Die gooit zijn aandelen buiten en blijft kwaad en teleurgesteld achter in Studio 100, terwijl ze er zelf niets aan kunnen doen! De media zal er maar al te graag opspringen als er eens een tijdelijke dip komt en dat 100x erger maken dan het is, want die duivelse beurs, die verketteren we zo graag. En in één ruk wordt de bedrijfsnaam mee door het slijk gehaald. De mensen die nu dol zijn op alles wat er verschijnt van Gert & co, zouden dan wel eens geneigd kunnen zijn om het omgekeerde te vinden en het oh zo geliefde supermerk links laten liggen. Als er plots negatief nieuws komt over pakweg Picanol, Solvay of Sioen, dan gaat het gros van de bevolking nog niet eens zijn schouders ophalen, maar “Studio 100”, dat kent iedereen. Ze gaan veel harder onder het vergrootglas worden gelegd bij de minste tegenwind en dat zullen de eigenaars ook wel beseffen dat dit een behoorlijke impact zou kunnen hebben, net omwille van hun bekendheid. Dat zou dan weer een extra deuk zijn voor het imago van aandelen bij de kleine man in het algemeen. Dus zo kan je het ook bekijken. Just my 2 cents…
phuylb
25 januari 2020 at 16:54
Een echt intelligente bedenking!
Maar ik denk niet dat het topmanagement van Studio 100 zo redeneert.
Dit is een zeer rendabel bedrijf dat kerngezond en grotendeels zelfbedruipend is, en waarop onverwachte externe gebeurtenissen relatief weinig impact hebben, een beetje à la Lotus Bakeries. Beurskoersen schommelen natuurlijk, maar het risico van reputatieschade vanwege zakkende beurskoersen is voor Studio 100 heus wel beperkt. Het type beleggers dat voor een stukje mede-eigendom van Plopsaland of Mega Mindy gaat, gaat voor de lange termijn. Die beleggers willen die aandelen houden, jarenlang, en meegenieten van het succes en het daaraan vasthangende dividend. Een eventuele koersklim is meegenomen, maar daar is het hen in de eerste plaats niet om te doen. Dit is geen aandeel voor schichtige kortetermijnbeleggers, die bij de eerste correctie de deur uit zouden vluchten. Dit is een ‘emotie-onderneming’ en in tegenstelling tot ‘emotie-aandelen’ zullen de eigenaars bovenal de trotse eigenaar willen blijven.
Bourlon en Verhulst beseffen dat ongetwijfeld. Het lijkt natuurlijk op het eerste gezicht makkelijker om gewoon 25% te verkopen aan een Coucke of Swerts of een andere family office of durffonds, maar die eisen meer rendement en op een relatief kortere termijn dan de doorsnee kleine belegger.
Net Studio 100 heeft extra baat bij de vele voordelen van de beurs.
Steven Jacobs
25 januari 2020 at 17:05
En da’s de reden waarom ik fan ben en blijf van de redactie van MMM. Bedankt voor de verruimende kijk op de zaak, Pierre. Zulke inzichten en gedachtengangen heb ik nodig als kleine belegger. 🙂
Hubert Zontrop
27 januari 2020 at 11:34
Het woord “speculant” in de bijdrage van Steven was voor mij de aanleiding om in de archieven van de Tijd te duiken op zoek naar een artikel uit 2001, 29 mei om precies te zijn en met als titel “Wie is uit op snel geldgewin?”.
Ik geef de relevante passage hierna weer (de eigennamen vervang ik door de beginletter): ” Op de brede markt trok A zich op aan een bemoedigend gesprek van topman J.S. met La Libre Belgique, en spurtte 10,7 procent hoger tot 14,50 euro. In het interview voorspelt de gedelegeerd bestuurder van de specialist in ….dat zowel de winst als de omzet de komende jaren telkens met 30 procent zal groeien.
De meerderheid van de beleggers die vorig jaar op de beursgang van zijn bedrijf tegen 40 euro per aandeel inschreven, bestempelt hij als speculanten, uit op snel geldgewin. S vergeet erbij te vertellen, dat hijzelf van die beleggershonger en de (te) hoge introductieprijs gebruik maakte om 1,33 miljoen bestaande aandelen aan deze speculanten te verkopen.
Voor hem bracht de operatie 53 miljoen euro op. Later erkende A dat de vooruitzichten uit het prospectus toch wat hoog gegrepen waren. De beleggers zagen hun stukken tot een vierde gereduceerd. De eigen aandeelhouders als speculanten beschouwen, getuigt alleszins van weinig respect.”
Dit was een stukje geschiedenis inzake een niet zo fraaie IPO die me is bijgebleven. Toch wel illustratief. Met dank aan de archieven van de Tijd.
phuylb
27 januari 2020 at 12:02
Komt me zéér bekend voor. Zie ook het artikel ‘De val na de hoogmoed’ in dezelfde krant uit dezelfde periode.
Hubert Zontrop
27 januari 2020 at 14:44
Ook na het lezen van dit artikel realiseer ik me maar al te goed dat een objectieve financiële berichtgeving en op ervaring berustend gedegen beleggingsadvies noodzakelijk is in deze materie. Mijn waardering voor uw regelmatige leidraad in deze toch wel complexe materie door middel van artikels in MMM.
Nico Tulkens
2 februari 2020 at 11:57
Ik las net de bovenstaande reacties en wilde nog 1 ding meegeven. Is de introductie van een bedrijf als Studio 100 op de beurs werkelijk de juiste eerste stap voor nieuwe ‘kleine’ beleggers’ ? Hoe vaak heeft Pierre ons er niet op gewezen (en ik ben het er volledig mee eens) dat een ‘begeleide’ start met beleggen te verkiezen valt ipv zomaar lukraak je eerste aandeel te kopen en het daarbij te laten… geen spreiding, geen idee hoe om te gaan met je eerste verlies etc… Maw ik denk dat naast de beursgang van een bedrijf als Studio 100 er wel meer nodig is om mensen ‘duurzaam’ naar de beurs te krijgen. En van de ‘meer’ zie ik vooralsnog niet veel.