Activisten: zijn ze ‘good’ of ‘evil’?

“Het is gevaarlijk dat de winstgevendheid van een bedrijf, ondanks een rente van 0%, door middelmatige leiders zo fors terugvalt.”
Carl Icahn, activist

“Steeds meer bedrijfsleiders focussen op een onmiddellijk rendement voor de aandeelhouders en onderschatten het belang van investeringen in innovatie, bekwame werknemers en noodzakelijke investeringen voor een volgehouden groei op lange termijn.”
Laurence Fink, belegger

Amerikaanse bedrijven spendeerden in 2013 36% van hun operationele cashflow aan dividenden en de terugkoop van eigen aandelen. Geld voor de aandeelhouders, dus. In 2003 was dat de helft, 18%, liet The Wall Street Journal uitrekenen. Het deel van de cashflow die voor investeringen aangewend wordt, zakte in die tien jaar an 33 naar 29%.

Er zijn ruwweg drie redenen waarom de aandeelhouders relatief veel meer verwend worden en relatief minder wordt geïnvesteerd in de toekomst van het bedrijf.

1) Door de ultralage rente kunnen de bedrijven spotgoedkoop lenen voor de terugkoop van eigen aandelen (hoe minder aandelen in omloop, hoe hoger de winst per aandeel voor de belegger).

2) Dankzij nieuwe technologieën is minder cash nodig om de winkel te doen draaien.

3) Activisten als Carl Icahn (foto), die zoveel mogelijk geld hun richting willen zien uitkomen, zijn in de voorbije tien jaar machtiger geworden.

Is dat een zorgwekkende evolutie?

Volgens Fink wel. Bedrijven moeten vooral bezig zijn met hun eigen toekomst in plaats van de portemonnee van hun aandeelhouders.

Volgens Icahn niet. Hij en zijn collega’s zorgen ervoor dat capabele bedrijfsleiders aan de macht komen. Bovendien zorgt het verwennen van aandeelhouders voor een welvaartseffect: aandeelhouders worden rijker en zullen dus meer spenderen, hetgeen uiteindelijk goed is voor de werkgelegeneid.

De waarheid lig natuurlijk in het midden. Vaak worden bedrijven inderdaad slecht geleid. Een onbekwame CEO kan op lange termijn enorme schade aanrichten, zowel voor zijn aandeelhouders als voor andere stakeholders die rekenen op een goede gang van zaken: klanten, leveranciers, geldschieters, en natuurlijk het personeel. In die situatie is het goed dat een activist met kennis van zaken de Raad van Bestuur kan dwingen om in te grijpen.

Soms rijden activisten echter wel degelijk voor eigen rekening. Er zijn er die voor het grote gewin op korte termijn gaan, ook bij ondernemingen die goed bezig zijn.

Maar activisten a priori de stempel ‘deugdelijk’ of ‘schadelijk’ opkdrukken, dat is al te kortzichtig.

Comments (1)

1. luc verhulst Log in om te reageren

   5 juli 2015 at 12:01

   Waarom zijn in Belgie geen aktivisten ?
   Met alle respect maar iemand als mr.Geenen is voor mij geen slagkrachtig aktivist

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.